محتوا وروش باید همتراز استانداردهای سنجش و اندازه گیری برای ارزشیابی از فرایند آموزش باشد. تکنولوژی ابزاری با ارزش را به چنین سیستم یادگیری برای نظارت بر ترویج هم گرایی به عموم دانش آموزان ارائه می‌دهد. فناوری آموزشی می‌تواند یاددهی- یادگیری را از محدودیت های برنامه درسی خطی برهاند، بین یادگیری در مدرسه و خارج از مدرسه، خانه و مکان های دوردست پلی بزند و پایه و اساسی برای مفهوم یادگیری برای زیستن با هم و در کنار هم، فراهم سازد. بیشترین چالش تلفیق فناوری در مدارس و کلاس‌های درس مربوط به نیروی انسانی است، نه فن آوری. اساساً هدف آن کمک به معلمان در تلفیق و به کارگیری این ماشین ها به عنوان ابزاری در خدمت تدریس است . هنگامی که زمینه یادگیری فراهم شد آموزش می‌تواند با ارائه مفهوم یا مهارت جدید آغاز شود. تجربه نشان می‌دهد که فناوری آموزشی در برانگیختن تعامل و تضعیف انفعال نقش مهمی دارد لازمهی تلفیق مؤثر فناوری آموزشی در مدارس ، تحول و دگرگونی فرهنگ مدرسه است . شاید بتوان فناوری آموزشی را کاتالیزوری در نظر گرفت که شیوه های تفکر در مورد یاددهی – یادگیری را فعال می‌کند و موجب تغییر در کلاس‌های درس می شود. برای پاسخ گویی نیازهای مطرح شده ، تلفیق فناوری آموزشی با آموزش ضرورتی انکار ناپذیر است( دانیل لوساد[۸] و همکاران ،۲۰۱۰ ).
این دیدگاه فقط در مورد کمک به دانش آموزان در کار کردن با رایانه نیست بلکه چگونگی ثبت و ذخیره سازی و پردازش و ارائه اطلاعات به شکل تعاملی ، معلمان و دانش آموزان را قادر می‌سازد تا به بررسی مدل‌ها بپردازند ، به طور مؤثر با دیگران ارتباط برقرار کنند و اطلاعات را به طور مکرر در اختیار مخاطبان مختلف قرار دهند . معلم با بهره گرفتن از فناوری آموزشی کارهای دانش آموزان را برای تمرکز در جنبه‌های مورد نظر و استفاده بهینه از زمان و منابع سازماندهی می‌کند . دانش آموزان می‌توانند از فناوری آموزشی برای پیدا کردن پاسخ صحیح سؤالها ، متناسب با موضوع درس استفاده کنند، دانش آموزان می‌توانند برای ذخیره کردن و ارزیابی و بهبود کار و تکالیف ، از ابزار فناوری آموزشی استفاده کنند . معلم باید ارتباط بین کاربرد فناوری آموزشی و هدف تدریس و تأثیر آن بر کاربردهای روزمره را برای دانش آموزان روشن کند (کرسلی ،۱۳۸۶).
معلمان در حمایت از یادگیری دانش آموزان خود، منابع موتورهای جستجو ، شبکه های اجتماعی وایمیل را در اختیار دانش آموزان قرار می‌دهند. معلمان به کمک دانش آموزان با تولید چند رسانه ای ها ووب به تولید وخلق دانش می پردازند وبه دانش آموزان قدرت می‌دهند وب ها را ارزیابی ونقدکنند تا صحت و سودمندی آن را خود کشف نمایند.معلم ماهر در استفاده از فناوری آموزشی دانش آموزان را تشویق به اشتراک گذاشتن اطلاعات ومنابع ودانش تولیدی خود برای حمایت وتوسعه یادگیری همسالان می کند این اشتراک گذاری یکی از روش های انعطاف پذیری در بهبود فرایند یادگیری پیوسته و مداوم است؛معلمان با کمک فناوری آموزشی آموزش فرایند محور را به ارمغان می آورندکه دانش آموزان در آن محور یادگیری وعمل هستند وباعث تعمیق دانش وتوسعه حرفه ای در آن ها می‌گردد. ظرفیت و قابلیت فناوری آموزشی به گونه ای است که برای هر دانش آموز، با هر میزان توانایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.مهارت ها وصلاحیت هایی که معلمان در رابطه با فناوری آموزشی کسب می نمایند.فناوری آموزشی را به مثابه مجموعه ای از ابزار برای فراگیران در نظر می‌گیرد که پس از تسلط بر نکات فنی، تکالیف و فعلیت های آموزشی را به شکلی جالب تر و لذت بخش تر ارائه نمایند.معلمان می دانند فناوری آموزشی به جای تأکید بریاد آوری کوتاه مدت مطالب، تأکید بر فرصت های تعمیق دانش دارد( عبادی ، ۱۳۸۵).
معلمان از طریق آن لاین بودن در شبکه، اتاق فکری را برای به اشتراک گذاشتن دانش وتجربه و نوعی مهارت آموزی مشارکتی در محیط مجازی به ارمغان می آورند . فناوری آموزشی از طریق درگیر کردن دانش آموزان در کار جمعی مشترک، یک کلاس درس را به محیطی جامع با دایره شمول وسیع تر تبدیل می‌کند.معلم در این میان نقش میانجی یا تسهیل کننده را پیدا خواهد کردکه توجه خود را به پویایی اجتماعی والگوهای تعامل معطوف داشته تا بتواند پیشرفت تک تک فراگیران را تحت نظارت خود داشته باشد واز طریق یادگیری مشارکتی وتعامل گروهی فرایند آموزش را ارتقا بخشد (کرسلی ،۱۳۸۶).
۲-۵:محتوای دیجیتال[۹]
انواع متن مانند مقاله، کتاب و اخبار، انواع صدا مانند موسیقى، مکالمات وخواندن، انواع تصویر مانند عکس، انواع فایل های حرکتى مانند ویدئو و انیمیشن و انواع فایل های کامپیوتری برخى از اشکال اطلاعات هستند. اطلاعات گذرا، محتوا نامیده نمی شوند بلکه هنگامی که اطلاعات خام، شکلى قابل استفاده پیدا کند و دارای یک یا چند هدف باشد، به محتوا تبدیل می‌گردد. محتوا به صورت سنتی(محتواى غیردیجیتال[۱۰]) عامل حفظ و بقای صنایع خلاق و نوآوری مانند صنعت، فیلم، تبلیغات و غیره بوده است. زمانی که محتواهاى مرتبط ولى ناپیوسته با قالب هاى متفاوت به وسیله فناورى دیجیتال ترکیب شده و به صورت یک محتواى پیوسته و یکپارچه در قالب یک چندرسانه اى تولید شوند، به آن محتواى دیجیتال اطلاق مى گردد.به بیان دیگر تلفیق محتوا و فناوری دیجیتال، محتوای دیجیتال گفته می شود. ارزش محتوا بر مبنای سودمندی، شناسایى علامت تجاری و بى مانندی آن است. محتوای دیجیتال را میتوان اطلاعات ، داده، رسانه یا دارایی های فکری نیز اطلاق کرد که بر این اساس انواع آن، به صورت های محتوای ارزشمند، صفحات وب و بارگیری رایگان هستند. مدارک الکترونیکی شامل دامنه گسترد های از سی دی،دی وی دی، گزار شها و محتواهای قابل دسترسی از ناشرانی مانند مجلات و نسخه های ا لکترونیکی است. یکی از مهمترین و پرهزینه ترین مراحل یک پروژه چندرسانه ای، تهیه محتوای پروژه است که زمان و هزینه لازم در این مرحله باید به دقت بررسی و در نظر گرفته شود. در برنامه ریزی پروژه باید بادقت قالب و کیفیت محتوای پروژه و داده ها مشخص شود. تبدیل قالب و ویرایش، از جمله کارهای وقتگیر پروژه است(آلن[۱۱] ترجمه کاهانی و باقری، ۱۳۸۵).
۲-۶: ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در رویکرد یاددهی- یادگیری
