حمل‌ونقل
معابر
۴۵۹۶.۱۹
۵۷۶.۶۳
حمل‌ونقل و انبارداری
۸۰.۴۴
غذا
استخر پرورش ماهی
۴
۴
منبع: مهندسین مشاور نقش‌جهان- پارس، ۱۳۹۰ : ۴۷
میانگین سرانههای پیشنهادی در کشور ما که از سوی وزارت کشور عنوان‌شده است عبارت است از:
سرانه کاربری مسکونی در ایران ۴۰ مترمربع
سرانه راه و شبکه معابر ۲۵ مترمربع
سرانه کاربری صنعتی در کشور ما بر اساس تقسیم‌بندی صنایع به سبک، کارگاهی، متوسط و بزرگ تعیین‌شده و به ترتیب ۵/۰ ،۳۰ ،۶۰ و۱۰۰ مترمربع برای هر شاغل است
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
سرانه کاربری تجاری در کشور ما بین ۲-۴ مترمربع
سرانه کاربری آموزشی ۷.۲۵ مترمربع برای هر نفر
سرانه کاربری درمانی- بهداشتی ۶۲/۱مترمربع برای هر نفر
سرانه کاربری اداری- انتظامی ۵/۵ مترمربع برای هر نفر (سازمان شهرداری های کشور ۱۳۸۱: ۲۰-۲۸).
بر اساس ارقام به‌دست‌آمده از طرح بازنگری تفصیلی شهرستان اصفهان در سال ۱۳۹۰ میانگین سرانه کاربریهای مختلف در این شهرستان عبارت است از:
سرانه کاربری مسکونی ۳۴.۸۵ مترمربع
سرانه کاربری راه و شبکه معابر ۲۱.۱۳ مترمربع
سرانه کاربری صنعتی ۲.۶۴مترمربع
سرانه کاربری تجاری ۱.۵۹ مترمربع
سرانه کاربری آموزشی ۲.۹۳ مترمربع
سرانه کاربری درمانی – بهداشتی ۰.۵۰ مترمربع
سرانه کاربری اداری – انتظامی ۱.۱۲ مترمربع(شهرداری اصفهان،۱۳۹۰ : ۱۴-۱۷).
بر اساس سرانههای مطرح‌شده، نقشه شماره ۴ نحوه استفاده از زمین را در بخشهای مختلف شهرستان اصفهان نمایش میدهد.
نقشه شماره ۴: کاربری اراضی شهرستان اصفهان
فصل چهارم: تجزیه‌وتحلیل یافته ها
فصل چهارم:
تجزیه‌وتحلیل یافته ها
مقدمه:
به‌طور مسلم توسعه روزافزون و افسارگسیخته و بدون برنامه ریزی اواخر قرن دوازدهم/ هجدهم و اوایل قرن چهاردهم/ بیستم پیامدهای بوم‌شناختی بیشتری بر جوامع تحمیل کرد، که خود باعث ارتقای آگاهی عمومی شد و جوامع خواستار توسعه برنامه ریزی گشتند و پایدار شدند. بنابراین ازآنجاکه توسعه بدون برنامه ریزی میسر و پایدار نخواهد بود، هرقدر برنامه ریزی توسعه مبتنی بر واقعیات عینیتر و بالقوه طبیعی باشد، حصول اهداف تعیین‌شده آن امکان‌پذیرتر میگردد (ساسانپور،۱۳۹۰: ۲۸۵). در حقیقت ارزیابی درصد ارائه اهمیت و دامنه آثار زیست‌محیطی، با شناخت کلیه ابعاد زیست‌محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی یک جامعه است، پس اگر از ابتدا ملاحظات زیست‌محیطی در الگوها و برنامه های توسعه موردنظر قرار گیرند و تلفیقی بین سیاستهای زیست‌محیطی از طریق ارزیابی با برنامه ریزی و طرحهای توسعه برقرار باشد، از بروز آثار زیان‌بار و نامطلوب جلوگیری خواهد شد و بدون تردید هرگونه سرمایه‌گذاری در حفظ محیط‌زیست و منابع زمینی در درازمدت مقرون‌به‌صرفه خواهد بود (شریعت و منوری، ۱۳۷۵: ۷-۸).
ارزیابی اثرات زیست‌محیطی[۵۸] عبارت است از یک جریان مطالعه مستند که به‌منظور پیش‌بینی زیست‌محیطی یک پروژه توسعهای به‌کاربرده می شود. این‌چنین ارزیابی بر مشکلات، تجاوزات و فشارهای واردشده بر منابع طبیعی که قابلیت استمرار پروژهای را تحت تأثیر قرار میدهد، متمرکزشده و همچنین چگونگی آسیب‌رسانی احتمالی، پروژه بر مردم یا معاش آن‌ها و سایر عرصه های توسعه را در بوته آزمایش قرار میدهد و با شناخت مشکلات، این روش به مشخص کردن توصیههای لازم برای کاهش معضلات و تشریح آلترناتیوها[۵۹] که به‌پیش برد متناسب پروژه محیط‌زیست آن خواهد انجامید می پردازد(ساجدی الماسی،۱۳۸۷ : ۱۰۴ ). با پایدار شدن آثار زیان‌بار فعالیتهای بشری، جهت ایجاد سازگاری و تعادل بین فعالیتها و محیط‌زیست، ابزارها و روشهای مختلفی ابداع و مورداستفاده قرارگرفته است. ارزیابی اثرات زیست‌محیطی ازجمله روشهای بسیار کارآمدی است که با شناسایی محیط‌زیست و درک اهمیت آن، آثار بخشها یا فعالیتهای مختلف یک طرح بر اجزای محیط را بررسی و ارزیابی می کند و درنهایت با توجه به نتایج حاصل از آن راهکارهایی را برای ایجاد سازگاری بیشتر بیان میدارد. انجام ارزیابی اثرات زیست‌محیطی با تصویب قانون سیاست ملی محیط‌زیست آمریکا (NEPA ) به‌صورت مدون در جهان آغاز گردید (جعفری، لطفی جلال آبادی، ۱۳۸۳: ۴۶ ).
روشهای ارزیابی پیامدهای زیست‌محیطی و بوم‌شناختی توسعه:
با تدوین روشهای ارزیابی در ایالت متحده آمریکا، تکامل آن به‌تدریج از دهه ۱۳۵۰/۱۹۷۰ آغاز شد و تاکنون کارشناسان کشورهای دیگر روشهای مختلفی را در این زمینه ارائه کرده اند. هدف از به‌کارگیری روشها یا متدلوژی ارزیابی، تجزیه‌وتحلیل یا تفسیر آسانتر نتایج حاصل از پیامد آثار توسعه بر محیط‌زیست است تا متخصصان، برنامه ریزان شهری و تصمیم‌گیرندگان بتوانند در مورد رد یا قبول نظریات به‌راحتی اظهارنظر یا تصمیم‌گیری نمایند. لیکن باوجود تلاش های بسیار و بحث و بررسیهایی که در نشستها و کنفرانسهای متعدد بین‌المللی صورت گرفته، هنوز روش واحدی که موردقبول همه کارشناسان باشد اتخاذ نشده است. ازاین‌رو، هنوز انواع روشهای مختلف تجزیه‌وتحلیل در ارزیابی طرحهای گوناگون به کار میرود. علت اصلی چنین ناهماهنگی در اتخاذ یک روش واحد، نوع طرحها، اندازه و پیچیدگی آن‌ها و محل جغرافیایی و تنوع محیطی است که روشها در آن‌ها اجرا می‌گردند (ساسانپور،۱۳۹۰ : ۲۸۸-۲۸۹ ).
بررسی سابقه انتخاب روشهای ارزیابی نشان میدهد که در ابتدا پنج روش اصلی مورداستفاده کارشناسان ارزیابی بوده است. این روشها عبارت‌اند از:
روش کارشناسی یا تخصصی ویژه[۶۰]
صورت ریزها یا چک لیستها[۶۱]
ماتریسها[۶۲]
شبکه ها[۶۳]
رویهم گذاری صفحات[۶۴]
لیکن در فرایند پیشرفت متدلوژی ارزیابی روشهای پیچیدهتر و علمیتری مورد ارزیابی و موردتوجه قرارگرفته است که اکثراً با بهره گرفتن از کامپیوتر طراحی شده‌اند. روشهای زیر جدیدترین روشهای اعلام‌شده‌اند:
مدل شبیه‌سازی[۶۵]
سیستم دیاگرامها یا نمودارهای سیستم[۶۶]
روشهای تجزیه‌وتحلیل هزینه – منفعت[۶۷]
شاخص های زیست‌محیطی[۶۸]
روش الکترا[۶۹]
مدلهای کارگاهی[۷۰]
ارزشیابی زیست‌محیطی[۷۱]
