تعریف مفهومی

سازمان:
سازمان عبارت است از مجموعه ای از افراد که برای تحقق اهداف معین همکاری میکنند (رضائیان، ۱۳۸۳).

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

سازمان ورزشی^[۹]:
سازمان های ورزشی دارای مرزهای مشخصی هستند و به طور مستقیم در یک یا چند حوزه ورزش فعالیت می کنند. این سازمان ها از افراد و گروهایی تشکیل شده که به منظور هدفمند و نه تصادفی با هم کار می کنند تا هدف های سازمان را محقق سازند (اسلاک، ۱۹۹۴).
مدیر:
به افرادی گفته می شود که در سازمان و مجموعه تحت سرپرست سازمان مذکور در سطوح ستادی مشغول به فعالیت باشند (الوانی، ۱۳۸۰).
ارتباط^[۱۰]:
فرایند تبادل پیام بین فرستنده و گیرنده به نحوی که ذهنیات مورد نظر طرفین به یکدیگر منتقل شود ( قاسمی،۱۳۸۷).
مهارتهای ارتباطی^[۱۱]:
عبارت است از توانایی انتقال و ارسال اطلاعات، عقاید و احساسات از فرد یا منبعی به فرد یا منبع دیگر، به منظور ایجاد تغییر در دانش، نگرش یا رفتار می باشد (ساعتچی،۱۳۸۲).
مدیریت ورزشی:
مدیریت ورزشی را بکارگیری ترکیبی از مهارت های مرتبط با برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت، کنترل ، بودجه بندی و ارزشیابی در بافت سازمانی یا ادارهای که فراورده یا خدمات اولیه آن مرتبط با ورزش یا فعالیت جسمانی باشد تعریف کره اند (دسسنسی، کلی و بلانتن، ۱۹۹۰).
تعهد:
تعهد به افراد قدرت میدهد و رفتارهایشان را باتوجه شرایط مختلف تثبیت میکند لذا میتوان گفت که تعهد سبب نوعی وابستگی اجتماعی و روانی افراد به بعضی اشخاص و یا اشیاء در زندگی اجتماعی میشود (لیو، ۲۰۰۸).
تعهد سازمانی^[۱۲]:
بر اساس نظر کلیپ تعهد سازمانی مبین رفتار افراد در جهت ارزشها و اهداف سازمان بر اساس انتظارات هنجاری و قانونی سازمانها از اعضایشان است (دمیرای و کرابای، ۲۰۰۸).
رضایت شغلی^[۱۳]:
رضایت شغلی عبارت است از نگرش کلی فرد نسبت به شغل خویش که به طور مستقیم با نیازهای فرد در ارتباط است (بیدختی، ۱۳۸۶).

تعاریف عملیاتی^[۱۴]

سازمانهای ورزشی:
در این تحقیق منظور از سازمانهای ورزشی، اداره ورزش و جوانان استان اصفهان می باشد.
مدیران:
منظور از مدیران در این تحقیق، مدیران اداره کل و ادارات ورزش و جوانان شهرستانهای استان اصفهان میباشد.
کارشناسان ورزش:
منظور از کارشناسان ورزش در این تحقیق، کلیه کارشناسان ورزش فعال در اداره کل و ادارات ورزش و جوانان شهرستانهای استان اصفهان میباشد.
مهارتهای ارتباطی:
مقصود از مهارتهای ارتباطی در این تحقیق مهارتهای کلامی، شنودی و بازخوردی است که بارتون جی^[۱۵] در ۱۹۹۰ به عنوان مهارتهای ارتباطی معرفی نموده است و توسط پرسشنامه ۱۸ سئوالی مهارتهای ارتباطی او سنجیده میشود (پیوست ۲).
رضایت شغلی:
در این پژوهش رضایت شغلی در پنج بعد رضایت از کار، رضایت از سرپرست، رضایت از همکاران، رضایت از ترفیعات و رضایت از حقوق و مزایا و در قالب پرسشنامه ۱۷ سؤالی رضایت شغلی سنجیده می شود (پیوست ۳).
تعهد سازمانی:
در این پژوهش تعهد سازمانی از طریق پاسخگویی به ۲۴ سؤال پرسشنامه تعهد سازمانی در حیطه های تعهد عاطفی، تعهد مستمر، تعهد تکلیفی و با مقیاس پنج ارزشی لیکرت سنجیده می شود (پیوست ۴).
فصل دوم:
مروری بر ادبیات تحقیق
و پیشینه تحقیق

مقدمه

در این فصل ابتدا ارتباط، فرایند ارتباط‌، الگوهای ارتباطی و در ادامه مهارتهای ارتباطی توضیح داده شده است. بعد از تشریح مهارتهای ارتباطی به توضیح و تشریح تعهد سازمانی پرداخته شده و به این منظور ابتدا انواع تعهد، دیدگاه های مختلف در ارتباط با تعهد سازمانی و عوامل مؤثر بر تعهد سازمانی تشریح شده است. بعد از آن رضایت شغلی مورد بحث قرار گرفته و عوامل مؤثر بر رضایت شغلی و تئوریهای مربوط به رضایت شغلی توضیح داده شده است. در نهایت تحقیقات انجام شده در زمینه متغیرهای تحقیق مورد بازنگری قرار گرفته است.

ارتباط

فرهنگ فارسی معین، ارتباط را ربط دادن، بستن چیزی را با چیز دیگر معنی نموده است (معین، ۱۳۵۶). کلمه ارتباطات^[۱۶] از لغت لاتین (Communicare) مشتق شده است، این لغت در زبان لاتین به معنای عمومی کردن و یا به عبارت دیگر در معرض عموم قرار دادن است. این بدین معنی است که مفهومی که از درون فرد نشأت گرفته است و به دیگران انتقال یافته است. در اصل اعتقاد بر این است که ارتباطات برخی از مفاهیم و تفکرات و معانی و یا به عبارت بهتر پیامها^[۱۷] را میان عموم گسترش میدهد. تعاریف جدید، ارتباطات را «انتقال مفاهیم» یا «انتقال معانی»^[۱۸] و نیز « تبادل پیام ها»^[۱۹] میدانند (فرهنگی،۱۳۸۲). در یک نگاه جامع می توان ارتباطات را چنین تعریف نمود: «ارتباط عبارت است از فراگرد انتقال پیام از سوی فرستنده برای گیرنده، مشروط بر آنکه در گیرنده پیام مشابه با معنی مورد نظر فرستنده پیام ایجاد شود»( محسنیان راد، ۱۳۸۷). با بسط این عبارت می توان گفت که ارتباطات، انتقال اطلاعات از فرستنده به گیرنده است، به گونه ای که برای هر دو قابل فهم و واضح باشد. در صورتی که یکی از این عناصر فرستنده، گیرنده و پیام موجود نباشد، هیچگونه ارتباطی برقرار نمی شود. لذا می توان گفت که ارتباطات، فراگردی است که طی آن افراد از طریق انتقال علایم پیام به ارسال و دریافت معنی مبادرت می کنند (سولیوان، ^[۲۰]۲۰۰۴). ارتباطات به صورت گسترده «سهیم نمودن تجربه ها^[۲۱]» نیز تعریف شده است. در این معنی هر موجود زندهای تجارب و آنچه در درون خود دارد با دیگران در میان میگذارد. آنچه ارتباطات انسانی را از دیگر موجودات زنده متمایز و مشخص میسازد، توانایی بسیار زیاد انسان در خلق و استفاده از نمادها^[۲۲] است. بر اساس این توانایی است که انسانها مستقیم یا با واسطه، تجارب خود را با دیگران به اشتراک می گذارند (باوز،^[۲۳] ۲۰۰۸).
ارتباطات کلمهای است که بیانگر فراگرد ایجاد معنی است. پیامها ممکن است از خارج شکل بگیرند، اما معانی در درون شکل میگیرند. توجه داشته باشید که معانی قابل انتقال نیستند فقط پیامها قابل انتقالاند و معنی در خود پیام نیست، بلکه معنی در استفاده کنندگان از پیام میباشد (فرهنگی، ۱۳۸۳).
ارتباطات را «فراگرد تفهیم و تفاهم و تسهیم معنی» در نظر گرفتهاند، زیرا فعالیتی است که با کنش^[۲۴]، دگرگونی^[۲۵]، مبادله^[۲۶] و حرکت^[۲۷] سروکار دارد. ما به عنوان یک انسان نه میتوانیم فراگرد ارتباطی را باز داشته و نه می توانیم آغاز و پایانی برای آن در نظر گیریم. ارتباطات با تفهیم^[۲۸] سروکار دارد، لذا این نکته باید برای افراد تفهیم شده باشد که چه میگویند و چه می شنوند. برای همه ما بارها اتفاق افتاده که پیام فرستنده را دقیقاً تکرار میکنیم، بیآن که پیام اثری در ما بگذارد. بنابراین ارتباط به صورت کامل شکل نمیگیرد مگر آنکه عمل تفهیم، انجام گرفته باشد (گراگارد^[۲۹] و همکاران، ۲۰۰۳).
ارتباطات به تسهیم معنی^[۳۰] نیازمند است. معنی متداول تسهیم، سهیم شدن در تجربیات دیگران است. وقتی که ما خود را در شرایط آرام بخش قرار میدهیم و یا هنگامی که در رؤیاهای بیداری^[۳۱] فرو میرویم، وقتی که به آینده خود و اهداف بلند مدت خویش میاندیشیم، چیزی را با خود در میان نهاده و یا با خود قسمت میکنیم. این تسهیم با خود برای ما «ارتباط با خود »^[۳۲] را پدید میآورد و تسهیم با دیگران آن چیزی است که امروز در میان اکثر دانشمندان علوم اجتماعی، به نام «ارتباط با دیگران »^[۳۳] شناخته شده است (دهقان، ۱۳۸۷).

ویژگیهای شخصیتی افراد در ارتباطات

به طور کلی برخی در رفتارهای خود سبک دیکتاتوری دارند، برخی بر مهارتهای خود تمرکز داشته و چندان سعی نمیکنند که از قدرت، برای موفقیتشان استفاده کنند. کسانی هم هستند که نگران تصور خود از دیگران هستند. آنان نیاز بسیار به دوست داشته شدن را احساس میکنند، معمولاً افراد ترکیبی از این سه نوع رفتار را دارند (جوویت،^[۳۴] ۲۰۰۵ ). کسانی که در سازمان هایی مشغول به کار هستند که نیاز به به ارتباطات عمومی زیادی دارد، باید به تطابق بین آنچه که سازمان نیاز دارد و شخصیت خود توجه ویژه نمایند. البته افراد معمولاً در مورد تأثیر شخصیت خود بر شغلشان چندان آگاه نیستند. اولین دلیل داشتن ارتباطات عمومی با افراد، پیشرفت یا حفظ شغل نیست، حتی این ارتباطات تابع وضع اقتصادی و مهارتهای آنها نمیباشد، بلکه بیش از هر چیز وابسته به شخصیت آنها است. اگرچه اکنون جهت استخدام افراد، توانایی مدیریت، تحصیلات و تجربه و مهارتهای حرفه ای آنها را اندازه گیری می کنند، اما عامل شخصیت مهمتر از همهی اینها است. معمولاً کارمندانی که مهربان، مثبت و سیاست مدار بوده و شنوندهی خوبی هستند و خودشان را خیلی جدی نمیگیرند در آرامش دادن به گروه های مخالف بسیار موفق هستند (جوویت،۲۰۰۲).
در مجموع میتوان ویژگیهایی که باعث موفقیت فرد در ارتباطات اجتماعی میشود بدین شرح بیان کرد: