بنابراین برای افزایش دقت مطالعه تفکیک این دو مقوله ضروری است. روش سوم برآورد مدل که در سالهای اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفتهاست، برآورد مدل براساس داده های پانل است. در این روش، یک سری واحدهای مقطعی طی چند سال مورد برازش قرار میگیرند. تحلیل با داده های ادغام شده محیطی بسیار غنی از اطلاعات را برای گسترش فنون تخمین و نتایج نظری فراهم می آورد. در بسیاری از موارد محققان از این روش، برای مواردی که نمی توان مسائل را به صورت سری زمانی یا مقطعی بررسی کرد یا زمانیکه تعداد داده ها کم است، استفاده می کنند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
از آنجا که لحاظ نکردن برخی از متغیرها در ساختار مدلها موجب ایجاد عدم کارایی در برآوردهای مدلهای اقتصادسنجی می شود، روش داده های تلفیقی که از ترکیب اطلاعات سریهای زمانی و داده های مقطعی تشکیل شده است، اثر این نوع متغیرهای لحاظ نشده یا غیر قابل اندازه گیری را بهتر از داده های مقطعی طی یک سال یا داده های سری زمانی برای یک مقطع زمانی نشان میدهد. داده های تلفیقی روند گذشته متغیرها را در برگرفته و از نظر لحاظ کردن پویایی متغیرها، اطمینان ایجاد می کند. یک مدل تجربی بزرگ می تواند به طور کاملتری روابط بین متغیرهای مربوطه، اثرات مثبت و منفی که به لحاظ آماری معنیدار هستند، متغیرهای زمان و مکان، اثرات و روابط متقابل بین متغیرها را مشخص کند. ادغام داده های سری زمانی و مقطعی و ضرورت استفاده از آن بیشتر به علت افزایش تعداد مشاهدات و بالابردن درجۀآزادی است.
۳-۹-۲ روشهای تخمین مدلهای ادغام شده
برآورد روابطی که در آنها از داده های ترکیبی (سری زمانی، مقطعی) استفاده می شود، غالبا با پیچیدگیهایی مواجه است. در مدلهای پانل، بعضی از متغیرها بین واحدهای مقطعی و یا طی زمان تغییر می کنند. آنچهکه به طور کلی در مدلهای پانل مطرح میگردد، وجود p واحد مجزا است که با شاخص i از ۱ تا p شمارهگذاری می شود؛ همچنین mدوره زمانی متوالی که با شاخص t از ۱ تاm شمارهگذاری میشوند وجود دارد که مجموع n= pm مشاهده موجود خواهد بود.
برآورد روابطی که در آنها از داده های پانل (مقطعی- سری زمانی) استفاده می شود، غالبا با پیچیدگیهایی مواجه است. ضرایب مدل، واکنش متغیر وابسته نسبت به تغییرات k امین متغیر مستقل در i امین مقطع را در زمان t اندازه گیری می کند. در حالت کلی فرض می شود که این ضرایب در میان تمامی واحدهای مقطعی و زمانی مختلف متفاوت است. در حالت کلی متغیرهای یک مدل پانل را میتوان به صورت زیر تعریف نمود:
رگرسیون خطی این پانل، عبارت خواهد بود از:
: ارزش متغیر وابسته برای واحد i ام در دوره t ام.
: ارزش متغیر توضیحی j ام در دوره t ام.
(که i=1,…,p؛ t=1,…,m و j=1,…,k).
در رابطه فوق دارای میانگین صفر و واریانس ثابت است. اثرات ثابت و نشانگر تفاوتها در ویژگیهای خاص فردی، بنگاهها یا کشورها است. جزء اخلال است.
در این رگرسیون دستگاه عمومی پارامترهای تمام واحدها در تمام زمانها بیان گردیدهاست. این رگرسیون را میتوان به صورت ماتریسی نیز در نظر گرفت که در آن یک بردار از واحدها، اسکالر و میباشند.
اختلاف بین مقاطع در نشان داده می شود و در طول زمان ثابت فرض میگردد. اگر فرض ما این باشد که برای تمام بنگاهها ثابت است، روش حداقل مربعات معمولی، تخمینهای کارا و سازگاری از و به دست خواهد داد. ولی اگر فرض کنیم که در بین مقاطع مختلف اختلاف وجود دارد، باید از روشهای دیگری برای تخمین استفاده شود.
مدلهای پانل دیتا به پنج گروه کلی تقسیم می شود:
-
- مدلهایی که در آن تمامی ضرایب ثابتاند و فرض می شود که جمله اختلال قادر است تمام تفاوتهای میان واحدهای مقطعی و زمان را دریافت کند و توضیح دهد که به این مدل pooling گویند.
-
- مدلهایی که در آن ضرایب مربوط به متغیرها (شیبها) ثابتند و تنها عرض از مبدأ برای واحدهای مختلف مقطعی متفاوت است.
۳
-
- ضرایب مربوط به متغیرها (شیبها) ثابتاند و تنها عرض از مبدأ در زمانها و واحدهای مختلف مقطعی تغییر می کند.
-
- همه ضرایب برای تمام واحدهای مقطعی متفاوت است.
-
- تمام ضرایب هم نسبت به زمان هم نسبت به واحدهای مقطعی متفاوت است.
در خصوص روشهای تخمین مدلهای فوق الذکر میتوان گفت که در حالتهای ۲و۳ و۴ بسته به اینکه کدام یک از ضرایب ثابت یا متغیر باشد به مدلهای تاثیرات ثابت یا تاثیرات تصادفی تقسیم میشوند. (اشرفزاده و مهرگان، ۱۳۸۷).
۳-۹-۳ آزمون F لیمر
در خصوص استفاده از پانل، آزمون مربوط به همگنی مقاطع انجام میپذیرد. در صورتی که شرکتها همگن باشند، میتوان به سادگی از روش حداقل مربعات معمولی استفاده نمود، در غیر این صورت، ضرورت استفاده از پانل ایجاب میگردد.
در آزمون F فرضیه یکسان بودن عرض از مبدأها (روش پولینگ یا ترکیبی)، در مقابل فرضیه مخالف، ناهمسانی عرض از مبدأها، (روش داده های تابلویی) قرار میگیرد. بنابراین در صورت رد فرضیه روش داده های تابلویی پذیرفته می شود.
فرضیات این آزمون براساس ها، که بیانکننده اثرات فردی و یا ناهمگنیها هستند به صورت زیر است:
: ها مخالف صفر است حداقل یکی از
این آزمون با بهره گرفتن از مجموع مربعات باقیمانده مقید حاصل از مدل ترکیبی به دست آمده از OLS و مجموع مربعات باقیمانده غیر مقید حاصل از تخمین رگرسیون درونگروهی به صورت زیر است :
i =۱,۲,…,N مدل مقید
i =۱,۲,…,N مدل نامقید
آماره آزمون F به شرح زیر است :
که در آن N تعداد مقاطع، K تعداد متغیرهای توضیحی و T تعداد مشاهدات در طول زمان است. با مقایسه آماره F محاسباتی با Fجدول، میتوان در صورت بزرگتر بودن آماره F محاسباتی از روش پانل استفاده کرد.
۳-۹-۴ آزمون هاسمن[۴۶]
برای تشخیص اینکه در برآورد مدلهای پانل دیتا کدام روش (اثرات ثابت و اثرات تصادفی) مناسب میباشد، از آزمون هاسمن (۱۹۸۰) استفاده می شود. در آزمون هاسمن، فرضیه صفر و فرضیه مقابل آن به صورت زیر بیان میگردد:
فرضیه صفر به معنای این است که بین جمله خطا (که دربرگیرنده اثرات فردی است)، و متغیرهای توضیحی، هیچ ارتباطی وجود ندارد و در واقع، مستقل از یکدیگر میباشند. این در حالی است که فرضیه مقابل به این معنی است که بین جزء اخلال و متغیرهای توضیحی، همبستگی وجود دارد (اشرف زاده و مهرگان،۱۳۸۷).
در صورت رد فرضیه صفر، بهتر است که از روش اثرات ثابت استفاده شود.
اگر b تخمین زننده روش اثرات ثابت، و تخمینزن روش تصادفی باشد، آنگاه میتوان نوشت:
هاسمن ثابت نمود که عبارت مذکور دارای توزیع c میباشد.
c
K: تعداد متغیرهای توضیحی
اگر آماره محاسبه شده از این آزمون از c بزرگتر باشد، فرضیه صفر مبنی بر اثر تصادفی رد شده و فرض اثر ثابت پذیرفته می شود.
۳-۹-۵ مدل اثر ثابت (FEM)[47]
استدلال پایهای مدل اثرات ثابت آن است که در تصریح مدل رگرسیونی نمی توان متغیرهای توضیحی مناسب را که طی زمان تغییر نمیکنند، وارد مدل کنیم. از این رو، وارد کردن متغیرهای مجازی، پوشش و جبرانی بر این بیتوجهی وناآگاهی میباشد. استفاده ازدادههای تابلویی با اثرات ثابت یک راه حل مناسب برای عدم تشخیص رگرسیون به خصوص زمانیکه اثرات ویژه هر واحد )اثرات فردی ( براثرات زمانی آن غالب میباشد، خواهد بود.
یک روش متداول در فرمولبندی مدل پانل دیتا بر این فرض استوار است که اختلاف بین مقطعها را میتوان به صورت تفاوت در عرض از مبدأ نشان داد.
به فرض که و شامل t مشاهده برای واحد i ام باشد و بردار جزء اختلال بوده و دارای ابعاد بوده باشد، در نتیجه داریم: