تخمین مدل
آزمون مدل
نتایج
تفسیر
بیان مدل
در این مرحله مدل مفهومی پژوهش با توجه به اصول و مبانی مدلسازی معادلات ساختاری در نرمافزار تحلیلی مورد نظر رسم میشود. شکل شماره ۴-۱ مدل مفهومی پژوهش را که در نرمافزار Amos رسم شده است نشان میدهد.
شکل شماره ۴‑۱- رسم مدل مفهومی اولیه پژوهش در نرمافزار Amos
تخمین مدل
پس از بیان مدل مرحله بعد بدست آوردن تخمین پارامترهای آزاد از روی مجموعهای از دادههای مشاهده شده است. روشهایی از قبیل بیشینه درست نمایی[۶۰] یا حداقل مجذورات تعمیم یافته[۶۱] جهت تخمین مدل مورد استفاده قرار میگیرد. روش کار در این رویههای تخمین به این صورت است که در هر تکرار، یک ماتریس کوواریانس ضمنی[۶۲] ساخته میشود و با ماتریس کوواریانس دادههای مشاهده شده مقایسه میشود. مقایسه این دو ماتریس منجر به تولید یک ماتریس باقیمانده میشود و این تکرارها تا جایی ادامه خواهد یافت که این ماتریس باقیمانده مینیمم شود. محاسبات یا برآورد پارامترها حداکثر با ۲۵۰ تکرار امکان پذیر میباشد. در صورتی که تعداد تکرارها از ۲۵۰ تا بیشتر شود محاسبات مربوط به برآورد پارامتر متوقف میشود.
شکل شماره ۴‑۲- مدل مفهومی اولیه پژوهش در حالت تخمین ضرایب استاندارد
شکل شماره ۴-۲ مدل مفهومی پژوهش را در حالت تخمین ضرایب استاندارد نشان میدهد. کلیه متغیرهای تحقیق به دو دستهی پنهان و آشکار تبدیل میشوند . متغیرهای آشکار(مستطیل) یا مشاهده شده به گونهای مستقیم به وسیله پژوهشگر اندازه گیری میشود، در حالی که متغیرهای مکنون (بیضی) یا مشاهده نشده به گونهای مستقیم اندازه گیری نمیشوند، بلکه بر اساس روابط یا همبستگیهای بین متغیرهای اندازه گیریشده استنباط میشوند.
متغیرهای مکنون بیانگر یکسری سازههای تئوریکی هستند مانند مفاهیم انتزاعی که مستقیماً قابل مشاهده نیستند و از طریق سایر متغیرهای مشاهده شده ساخته و مشاهده میشوند. متغیرهای مکنون به نوبه خود به دو نوع متغیرهای درون زا[۶۳] یا جریان گیرنده[۶۴] و متغیرهای برونزا[۶۵] یا جریان دهنده[۶۶] تقسیم میشوند. هر متغیر در سیستم مدل معادلات ساختاری میتواند هم به عنوان یک متغیر درون زا و هم یک متغیر برونزا در نظر گرفته شود. متغیر درون زا متغیری است که از جانب سایر متغیرهای موجود در مدل تأثیر میپذیرد. در مقابل متغیر برونزا متغیری است که هیچگونه تأثیری از سایر متغیرهای موجود در مدل دریافت نمیکند بلکه خود تأثیر میگذارد. در مدل مفهومی این پژوهش تجربه خدمت و ارزش ویژه رابطه متغیرهای برونزا و متغیرهای رضایت، وفاداری و ارزش ویژه برند متغیرهای درون زا هستند.
در شکل شماره ۴-۲ اعداد و یا ضرایب به دو دسته تقسیم میشوند. دستهی اول تحت عنوان معادلات اندازه گیری مرتبه اول هستند که روابط بین متغیرهای پنهان (بیضی) و متغیرهای آشکار (مستطیل) میباشند. این معادلات را اصطلاحاً بارهای عاملی[۶۷] گویند. دستهی دوم معادلات ساختاری هستند که روابط بین متغیرهای پنهان و پنهان میباشند و این معادلات را اصطلاحا ضرایب مسیر[۶۸] گویند. با توجه به مدل در حالت تخمین ضرایب میتوان بارهای عاملی و ضرایب مسیر را برآورد کرد. بر اساس بارهای عاملی، شاخصی که بیشترین بار عاملی را داشته باشد، در اندازه گیری متغیر مربوطه سهم بیشتری دارد و شاخصی که ضرایب کوچکتری داشته باشد سهم کمتری رو در اندازه گیری سازه مربوطه ایفا میکند.
ارزیابی تناسب و اصلاح مدل
وقتی گفته می شود مدل با یکسری دادههای مشاهده شده تناسب یا برازش کامل دارد، که ماتریس کوواریانس ضمنی مدل با ماتریس کوواریانس دادههای مشاهده شده هم ارز (معادل) باشد یعنی وقتی ماتریس باقیمانده و عوامل (عناصر آن) نزدیک صفر باشند.
به طور کلی در کار با برنامه Amos، هریک از شاخص های بدست آمده برای مدل به تنهایی دلیل برازندگی مدل یا عدم برازندگی آن نیستند، بلکه این شاخص ها را باید در کنار یکدیگر و با هم تفسیر کرد. در جدول شماره ۴-۶ تعدادی از مهمترین شاخصهای گزارش شده برای مدل مفهومی پژوهش و نیز حد قابل قبول آنها گزارش شده است. اطلاعات ارائه شده در جدول زیر نشان میدهند که اکثر شاخصهای برازش مدل، مقداری کمتر از حد مجاز را نشان میدهند. این بدان معناست که مدل مفهومی اولیه پژوهش نیاز به اصلاح دارد. به منظور اصلاح مدل، نرمافزار روابطی که بیشترین تاثیر را بر بهبود برازش مدل دارند پیشنهاد میدهد.
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
جدول شماره ۴‑۶- شاخصهای برازش مدل اولیه
نام شاخص
مقدار
حد مجاز
(کای دو بر درجهی آزادی)
۷۹/۴
کمتر از ۳
GFI (نیکویی برازش)
۷۱/۰
بالاتر از ۹/۰
RMSEA (ریشه میانگین مربعات خطای برآورد)
۱۵/۰
کمتر از۰۹/۰
CFI (برازندگی تعدیل یافته)
۸۳/۰
بالاتر از ۹/۰
AGFI (نیکویی برازش تعدیل شده)
۷۶/۰
بالاتر از ۸/۰